دو بانوی خوش صدای بندرعباسی که در اولین کنسرت اسحق احمدی پس از چندین ماه تمرین بدلیل لغو مجوز اجرا به عنوان همخوان به پیشنهاد اسحق احمدی با پوشش محلی در سالن به عنوان مهمان حضور یافتند که با معرفی آنها توسط اسحق به شدت مورد تشویق حاضرین قرار گرفتند. با آرزوی موفقیت این دو هنرمند...صدیقه فهیمی و سمیرا نقشبندی

ای دو تا بانوی هنرمند داخه کنسرت وا چادر بندری هندن و ای کارشون ارزشی شستن شاد ای دو بانوی هنرمند و اسحاق احمدی بگردم که بی اصالت و فرهنگ و پوشش اهمیت شو دادی
..... دوستونی که ترانه زنون سرحدی که بندری شو خوندن گوش ادن کمی وا اجرای ای دوتا کیاس بکنی و تفاوت بگینی

عکسی اَ هنرمند فقید هرمزگان ناصریا و چُولَنگُ ونی وختی که کوچک بودن ، نوید پشت سر ناصر ن و نازنین و نامی جلوی

داخه مُغُ ون و نزیک مُشتاه مُغ ،اَول یتا کَل بَ عُمک یک متر و نیم اَکنن و دیواره ای وا سیمان پلاستر اَکنن وکفی هم سیمان اَکنن، کدیم ُون که سیمان نبودی کاگِل شو اکردی ، بعد پیش مَهر ون اتراشن و مهرون مث سونده گِرهن ادن طوری که مَهر ون کمی ازاد بشن و شَمِ مَهرون فاصله ای بشت ، بعد رو کَل همی مهرون که گرهن شوداده اَنسن و بصورت استوانه مهرون رو کَل راست اکنن و بعد استوانه ای که وا مهر درست شوکرده و محلی ون شَگَن چُونک پر خرمائی اَکنن تا دوشاوی بگرن گرمای زیاد باعث ابوت دوشاو بَ شَمِ مَهرون زیر بیات و کم کم داخه کَل جَم بشت ، دو روز بعد دوباره چَونک پُر خرما اَکنن و ادامه ادن تا کَل پر بشت بعد دوشاوُون داخه جَهله و یا ظرفی دگه اکنن و تا خرماون تمون نبودن ایکار ادامه اَدن ، همه خرما مُغُون دوشاو شو هستی ولی زَرِک مُغی ن که بی دُوشاو معروفن و اَلان غایه دُوشاو گِتنِ زَرکِ ن
 

 هنرمندی که هر جا شَ هُند پیام شادی و هیش و چمک و کیکنگ و چاکَه شَوارد عاشک ساز و هنری هسته و بی ادعا شریک خاشی مردم و چه غریبانه رَه ، روحی شاد و یادی بی همیشه جاوید
.

     

هنرونی که اگه فکری براش نکنن کم کم از بین اریت

یادش بخیر زمونی مُم گپو به دُختونی شک و وَدو بافتن یاد شَدا اما از دختون امروزی کمتر کسی از ای هنرو ایشستن!
نافهمم حفظ ای هنرون وظیفه کدوم یکی از ارگان های دولتین در کشور های خلیجی خیلی به هنر های دستی اهمیت ادن چیزی که در استان ما از کم اهمیت ترین چیزون

تنوع نون خو تو ای استان خیلی زیادن ، شاید ملت نوم همه ی ای نون اُ ندونن ، مه تا جایی که امتونستی نوم ای نونُ در امواردی ، البته بلکای هنوزا هم کامل نبووت ، اگه کسی نوم نون دگه ای ادونت ، منت سر ما بنوست و بی ما هم بگت

ای هم نوم نون وی محلی :
( تیموشی یا رِحته، مُشته، چَم چَمو، جراده، بالا تابه، گرده، فتیر، خمیر، ملاقه ای، کُماچ، ستَپوری، پا منجلی، گپک، شیرین، مهوه، کلوکو، کپ تابه، چوبه، لیتک، نون بنی یا لیهی، حبسه، دستی، کُروسک، تنوری، شَل شَلو، لَگیمات، دنگن، چباب، فوگاح، پیشی، چپاتی )

تا فِراموشِت کُنُــــــــم، راهِن هِنو ... تا بخندُم، ســــــهمِ مِ آهِن هِنو
تا دلُم دیریا بَشِـــت، آروُم بَشِـــت ... سقفِ صبرُم خیلی کوتاهِن هِنو
دو سه سالی بشتِرِن باهم نِهِیم ... با تو بودِن میلِ دلـــــخواهِن هِنو
کاشکَه شـــعرُم تو تَدی تا بُدُونی ... عشقِ تو تو شعرِ مِ شاهِن هِنو

محمد عوض پور یکی از معدود مجریان فعال و توانمند استان است که متاسفانه مدتی است به دلایل نامعلومی از خدمت به همشهریان عزیزش محروم شده است ، ایشان جهت بازگشت به خانه ی خود نیاز به حمایت شما هم استانی های عزیز دارد . که اگر موافق حضور ایشان جهت خدمت فرهنگی استانمان هستید لایک کنید و به اشتراک بگذارید تا به گوش مسئولین برسد .

سایت ها و وبلاگ های استان در صورت امکان اطلاع رسانی کنید.

کبل ظهر تُولک پر رطب و چَن دَنگ لُمبول و یا انجیر و .... رُو رطب روانه لَهرُون ابوت ، ایجا هم تُولک رطبی وا یَ دَنگ لُمبو شیرین رُو سر دخت (مینُو)