توی ای مراسم هر کس که حاجتی ایبشت یه تکه ا وسایلون کوچک مثه انگشتر یا پلاک خودیش اکردن داخه یتا سطل که صاحب خونه ا قبل شروع مراسم آماده ایکردن ...

داخل ای سطل هوین که وا گشته و گلاب خوشبو بودن (که خیلیون بعد ا تموم بودن مراسم یه خو ا ای هوو به تبرک ابرن به خوشون)

کوچکترین فرد حاضر تو جعم انینت زیر یتا چادر سوز (سبز) و گپترون شعرونخو اخونن یتا یتا ..کوچوکو زیر چادر سوز هم دست خو اچرخونت تو سطل و تا شعر تموم بو یه دنگ انگشتری در اتارت ا تو سطل ..ای انگشتر مال هر که بو نصبت به شعری که خونده بودن تعبیر اکنن که آیا حاجتی برآورده ابوت یا نه ...(که البته اصولا شعرونی خونده ابوت که همه مثبت ان )

ای شو نشینی و مراسم چهادهمی که هم یه جشنن و هم یه فال به نظر مه مثبت ترین قسمتیش خوندن همه شعرونن که ا قدیم تا حالا خونده ابوت و به زبون محلین ..(.هر چند که شعرون بابا طاهر عریان و حافظ شیرازی هم خیله خونده ابوت ) 

یتا ا شعرون معروفی که مه الان تو خاطرم هه این :

 

جیمه نم نم جیمه نم نم جیمه نم نم 

به زیر جیمه نم نم جسم آدم 

به روی جیمه نم نم گل بکاروم 

که تا پیدا شود فرزند آدم (اگن ای به کسونی که بچه دار نابن خوبن )

 

چند تا دگه هم تو خاطرم هستن وله شما هم اگر شعرونه که تو ای شوو خونده ابوت بلدین و بگین ما بشته یاد اگریم و شما لطف اکنیتون در حق ما.